Last-minute overgehaald door Marijn Sinkeldam zijn we op een vrijdag in oktober met twee man op weg naar Wales, de plek waar dit jaar het jaarlijkse terugkerende Britse studentencongres voor Wilderness Medicine plaatsvindt: SWMUK18. Na een vlucht van het zonnige en warme Nederland (25 graden) naar het regenachtige Liverpool, blijkt het laatste deel van de reis een kleine expeditie te worden. Wales wordt precies dit weekend geteisterd door een zware storm en hevige regenval. Sommige delen van Wales worden getroffen door de ergste overstromingen van de afgelopen 30 jaar. Onze eigen reis verloopt probleemloos tot vlakbij de overnachtingslocatie, daar blijkt een afgebroken tak de elektriciteitskabels te hebben vernield waardoor deze beiden dwars over de enige toegangsweg te liggen.
Gelukkig is de organisatie op alles voorbereid -voor zover mogelijk-, wordt er hulp gebeld om deze obstakels veilig uit de weg te ruimen, en wordt het noodplan uit de kast gehaald om de risico’s van de storm te beperken. Dat moet ook wel, want met een deelnemersaantal van ongeveer 200 (para)medische studenten uit alle hoeken van het Verenigd Koninkrijk is het geen klein evenement. We zijn de enige twee Nederlanders, wel zijn er nog enkele Duitse en Italiaanse studenten en verschillende Amerikaanse sprekers.
Het noodplan behelsde onder andere dat we onze tenten inruilden voor een bijzondere slaapplek: tussen het stro in twee van de grote veestallen die op het terrein stonden. Na de aftrap van het evenement op vrijdag avond en een redelijk comfortabele nacht was het tijd voor de eerste lezingen op zaterdag. We hadden ruime keuze qua onderwerpen en konden onder andere lezingen bijwonen over hoogteziekte (Dr. Jesse Gehner), sneeuwlawines (Dr. Josh Nichols) en een persoonlijk verhaal over het overleven van een dodelijke ijsbeeraanval tijdens expeditie op Svalbard (Rosie Baker). Tijdens de workshops leerde ik wat je kunt doen als een van je groepsgenoten bezwijkt onder hypothermie (Dr. Chris Sloan) en hebben we geoefend in het triageren van massaslachtoffers volgens de Britse ‘Gold”“silver”“bronze command structure’ (Dr. Adam Collins).
De storm weerhoudt ons (twee Nederlandse hardloopfanaten) er zaterdagavond niet van om onze sportspullen aan te trekken, hoofdlamp op te zetten en de dichtstbijzijnde berg op te rennen. Ik ben ondertussen wel gewend dat je blikken vol onbegrip krijgt na het opperen van een dergelijk idee, maar wat ik niet gewend ben is dat een paar andere deelnemers en sprekers zich direct aanmelden om mee te gaan. Of zelf hetzelfde idee opgevat hadden. Ieder evenement selecteert onbewust toch zijn eigen publiek. Na een zompig maar mooi rondje, en een verfrissende douche is het tijd voor de Ceilidh. Wat een Ceilidh precies inhoudt lijken slechts weinigen te weten, maar het zou in ieder geval te maken hebben met Schotse volksdansvormen. Die avond leren we, begeleid door een band en met instructies, hoe een echte Welshman zijn volksdansen doet. Ondanks dat we niet allemaal talent hebben voor deze volksdansen doet iedereen, vrijwel zonder uitzondering, fanatiek mee.
Zondag waren er opnieuw interessante lezingen, onder andere over het opzetten van een NGO (Keri Baker) het kiezen van een geschikte reisuitrusting (Kevin Johnsone) en een uiteenzetting over reddingsoperaties bij raftongevallen (Dr. Josh Nichols). Als afsluiter heb ik deelgenomen aan een levensechte simulatie van een massaongeval in oorlogssituatie, waarbij we onder andere moesten zorgen voor een slachtoffer met thoracale schotwond terwijl mensen in paniek tegen je staan te schreeuwen en de geweerschoten nog om je heen klinken (Dr. Anne-Marie Esler, Dr John M. Hargrave & Dr. Elizabeth Keating).
Kortom, een zeer mooie en leerzame ervaring waar we veel bijzondere mensen ontmoet hebben! Mijn dank ook aan de organisatie voor het mogelijk maken van dit prachtige evenement (zijn er onder de lezers wellicht gegadigden voor het organiseren van een Nederlandse editie?). Zolang er geen Nederlandse editie is, is dit in ieder geval een echte aanrader voor iedere student met interesse in outdoor medicine. Hou de Facebook van Outdoor Medicine in de gaten voor de datum van SWMUK19!
Voor meer informatie over de conferentie, de sprekers of de workshops die hierboven genoemd zijn, zie de SWMUK-website.
Geschreven door: Daan Viering – Zesdejaars geneeskunde student Radboudumc Nijmegen, Nederland en deelnemer aan SWMUK 2018.
